PRAWO KARNE
Prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu
Zgodnie z art. 178a kodeksu karnego
§ 1. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. (uchylony).
§ 3. (uchylony).
§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Zgodnie z art. 87 kodeksu wykroczeń
§ 1. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym,
podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50 złotych.
§ 1a. Tej samej karze podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1.
§ 2. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1,
podlega karze aresztu do 14 dni albo karze grzywny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.
§ 4. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1a lub 2 można orzec zakaz prowadzenia pojazdów innych niż określone w § 1.
Wykroczenie prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu z art. 87 § 1 k.w. rozpoczyna się od wyniku 0,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Natomiast górna granica wynosi 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.
Stan nietrzeźwości w rozumieniu kodeksu karnego zachodzi, gdy:
- zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub
- zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.
W orzecznictwie przyjęto, że pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym jest każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym na nim silnikiem, maszyna samobieżna oraz motorower, przy czym podkreśla się, że pojemność skokowa silnika powinna przekraczać 50 cm3
Nie ma znaczenia, czy sprawca w chwili popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 k.k. wykorzystuje siłę silnika. Ważne jest jedynie to, aby pojazd konstrukcyjnie był wyposażony w takie urządzenie. Wyłączony silnik nie pozbawia auta cech pojazdu mechanicznego.
Nie ma znaczenia źródło energii, którą zasilany jest silnik – może to być paliwo, gaz, może to być również energia elektryczna, a nawet słoneczna. Silnik może być niesprawny. Pojazdem mechanicznym będzie zatem motolotnia, ale już nie będzie nim szybowiec. Wydaje się, że pojazdem mechanicznym będzie także wózek inwalidzki wyposażony oczywiście w silnik o wskazanych wyżej parametrach.
To, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z niekaralnym przygotowaniem do prowadzenia pojazdu mechanicznego w warunkach określonych w art. 178a k.k., czy też już z usiłowaniem, zależy od rodzaju pojazdu. Nie jest wystarczające samo uruchomienie silnika pojazdu mechanicznego, aby uznać, że mamy już do czynienia z usiłowaniem przestępstwa z art. 178a k.k. Po uruchomieniu silnika sprawca musi wykonać jeszcze inne czynności, aby wprawić pojazd w ruch, a zatem aby zmierzać bezpośrednio do prowadzenia pojazdu. I tak, w przypadku samochodów i motocykli z usiłowaniem mamy do czynienia wówczas, gdy sprawca naciśnie sprzęgło i wrzuci bieg.
Osoba oskarżona o prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu może ubiegać się o warunkowe umorzenie postępowania karnego.
Zgodnie z art. 66 kodeksu karnego
§ 1. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.
§ 2. Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.